Het is erg koud, zeker door de stormachtige tegenwind in combinatie met het vochtige weer.

Ondanks alles was het wel een mooie tocht, door veel grasland, laag struikgewas en zompig cq moerasgebied.

Een van de meren.

We zitten op de helft.

Dit echt een trekking Patagonie., afzien door de vele elementen.

Tijd voor de lunch, en dat in de regen.

Na de lunch gaat het verder. Het wordt steeds moerassiger en zakken tot boven de enkels weg.

Het is zeer afwisselend.

De Refugio Dickson komt langzaam inzicht.

In de verte op het schiereiland ligt de Refugio.